یک توهم فانتزی

اولین نمایشگاه فرهنگی هنری بانوان استان قم حدود یک هفته پیش به اتمام رسید . از همه دوستانی که در این مدت با کمک های فکری وعملی ما رو یاری کردند تشکر میکنم . از خانم مهدی جو که بیشتر زحمات غرفه دفتر توسعه وبلاگ دینی به عهده ایشان بود و خانمها موسوی ، ملا تبار، سه تفنگدار، شهیده، حنا،مادر فاطمه زهرا، همسر سوزنبان یک،مادرنگران و باقی دوستان  که با حضورشون در غرفه، مارو دلگرم کردند . و تشکری ویژه از مسئولین دفتر توسعه وبلاگ دینی که ثابت کردند فعالیت های خواهران را به رسمیت می شناسند و چنانکه در این عکس می بینید خودشان هم برای برپایی غرفه زحمت هایی کشیدند ! ( البته یک غرفه نمی تواند سراسر تعریف و تشکر باشد و به وقت و مکانش انتقاداتی هم ایراد خواهد شد )
از جناب آقای شرفخانی روحانی جوان دبیر جشنواره، خانم حسینی (سمتشان را دقیقا نمیدانم ) و اولین کسی که جرقه این نمایشگاه به ذهنش خطور کرد متشکرم . از باقی غرفه داران که تحملمان کردند، از همسایه خوبی به نام مرکز تخصصی مهدویت و دوستی که از غرفه اش عکس گرفتم و به مزاقش خوش نیامد متشکرم . من از خدا متشکرم .
و اما ... نقدی بر نمایشگاه
جناب آقای شرفخانی بارها در صحبتهایشان تاکید کردند که حضور بانوان قمی در این نمایشگاه مشت محکمی بر دهان یاوه گویان و منادیان دروغین حقوق بشر بود و توانایی های بانوان را به منصه ظهور گذاشت.
یک توهم فانتزی !
فرض کنید که در ایام ولادت حضرت علی (ع) نمایشگاه فرهنگی هنری آقایان استان قم برگزار شود ! غرفه هایی با محوریت مراجع تقلید، رجال علمی و سیاسی، هنرمندان، فیلمسازان، ورزشکارانی با رتبه های جهانی  و بسیاری دیگر . اینقدر توانمندی های آقایان روشن است که برپایی همچین نمایشگاهی نشان از جهل برگزار کننده دارد . و حال بیایید نمایشگاه توانمندی های آقایان و توانمندی های بانوان را با هم مقایسه کنید . همان یاوه گویانی که زنان مسلمان را به کنج خانه نشینی و دوری از فعالیت های اجتماعی متهم می کنند معتقدند که باید فعالیت های اجتماعی زنان بدون توجه به شرایط و توانمندی هایشان کاملا برابر مردان باشد در غیر این صورت به آنان جفا شده . نمایشگاه توانمندی های آقایان متشکل از بهترین آثار و بزرگمردان زمانه هیچ گاه با نمایشگاه توانمندی های زنان قابل مقایسه نیست . نمایشگاهی که عمده قسمت فرهنگی اش واحد خواهران موسسات مختلف بود و قسمت هنری اش نقاشی و عکس و طرحهایی بود که می توان در همان کنج خانه خلقشان کرد . پس به دید آن یاوه گویان زنان ما کماکان کنج ازلت گزیده اند و از شرکت در فعالیت های اجتماعی محرومند .
کمی دقیق تر
  با نگاهی دقیق تر می فهمیم که این آثار در حد خود بسیار ارزشمند هستند چرا که این بانوان در درجه اول همسرانی فداکار و مادرانی مهربان در منزل بوده اند و همگام با حفظ کانون گرم خانواده تا حد توان به فعالیت های خارج از منزل نیز پرداخته اند و مقایسه توانمندی های ظاهری زنان و مردان از پایه اشتباه است .
اگر در نمایشگاه هر غرفه دار خانم، تعداد فرزندان و زمانهایی که صرف همسر و خانواده می کرد را به دیوار غرفه نصب می کرد بهتر می شد نتیجه گیری کرد که توانمندی های بانوان مسلمان ما در چه حد است . نمی توان از آن یاوه گویانی که مادر شدن را سدی بر سر راه پیشرفت می دانند وسقط جنین را حق هر زن، انتظار داشت قدر این فعالیت ها را درک کنند .
و البته توانمندی های بانوان و آقایان هرکدام به جای خود ارزشمند است .
مادران وبلاگ نویس
و من در غرفه دفتر توسعه وبلاگ دینی شاهد دو مادر بودم که با وجود مشغله های بسیار در غرفه حضور داشتند و درسهای بزرگی به من دادند . خانم ملاتبار و دو فرزند شیرینش و خانم موسوی و پسر بازیگوشش که دو برابر دوقلوها شیطنت می کرد . گاهی هر سه زیر میز می رفتند، از عمق وجود جیغ می کشیدند و بازی می کردند و صدایشان در محیط نمایشگاه اکو می شد و هیچ کس نمی فهمید از کجا هست !
و من از این دو مادر وبلاگ نویس متشکرم .